karatékid...

tbegint lastig te worden...
niet de buik, niet vermoeidheid en ook niet de drang om er vanaf te zijn...
neen, Tgaat om de karatékicks dat ik hier krijg hele dagen en nachten door.
Ik kan soms geen deftig gesprek voeren want als het te heftig word dan kan ik niet meer praten...
En 's nachts ook é, hij gaat maar lekker door met stampen en gelijk hoe ik me draai, meneer vind het niet nodig om te stoppen...
Als het nu al zo is, wat gaat dat dan binnen een maand, maand en een half worden?
gekneusde ribben? interne blauwe plekken?
Als ik één iemand zou horen zeggen na hun bevalling van "goh, ik mis die buik en die stampjes" leg ik haar persoonlijk met haar hoofd tegen mijn buik als meneer het weer nodig vind om de boel te herschikken van binnen
een blauw oog zal er wel bij zitten.

En dan is er nog Aiden...
Hij speelt met zijn auto's met zijn 'broere'
knuffelt mijn buik, geeft zoentjes en kijkt samen met mij naar de bevalling...
maar...
Hij gaat gelijk niet akkoord met de naam...
Als we zeggen tegen hem "zeg eens 'XXXXX ' " dan zegt hij "DEAN"
en wij dan weer "maar Aiden, je broer gaat 'XXXXX ' noemen"
en hij roept weer "DDDEEEAAAANNN"

Dus ja, hij zal nog moeten wennen aan de naam.