terug naar spoed

Na zondag nog eens naar spoed gevlogen te hebben, zit ik hier nog altijd te kruipen van de pijn.
Ik zal beginnen met die zondag.
Dus ik sta zondag ochtend op en heb buikkramp.
Ik voel ook dat het wat steken als ik plas maar niet veel.
Maar een uur later lag ik alweer in de zetel van de pijn en de krampen, kramp in buik en rug(rechts) en pijn in blaas en wij weer naart spoed.
Daar aangekomen mocht ik zelf mijn weg zien te vinden naar het verloskwartier opt 2de verdiep.
Ze zaten daar int spoed met 4 maar hadden geen tijd voor mij.
Ik boven geraakt, en een verpleegster/vroedvrouw brengt me naar een kamer waar ik urine en bloed geef.
Ze zegt : "de gyn komt zo bij je maar ik geef je al iets voor de pijn (spuitje)"
Allemaal dik in orde voor mij.
Krijg die picuur in mijn poep en de ergste krampen gaan weg, maar de pijn is er nog altijd, ook in de rug.
Dus gaan er uren voorbij en plots komt de gyn (niet de mijne), ne vent, binnen in de kamer.
Hij kijkt naar de baby, zegt dat er nog altijd infectie is te zien in bloed en urine en schrijft zwaardere AB voor.
Dan zegt hij : "ik moet nu weg, spoedkeizersnede"
ik kijk verbaasd (na uren gewacht te hebben) en zeg : "Dat is het???"
"krijg ik dan niets voor de pijn?" , "wat als ik hier binnen 2 weken terug sta???
"neen zegt ie, je hebt al een picuur gehad en het zal wel genezen en zoef, weg was hij
Ik kreeg de tranen in de ogen...
En Tom vroeg of het ging gaan, dus ik zei "als de dokter het zegt zalt wel moeten"waar de vroedvrouwen bij stonden...
Dus zondag nog heel de avond pijn had vooral in de rug.
maandag naar mijn gyn gebeld, gesproken over de vlugge controle van andere gyn en dat ik pijn had.
Ze schreef dan iets voor en Tom ging het gaan halen
Die avond ingenomen, maar niet veel geholpen.
Ik wou een dag wachten en zien of het niet ging helpen, maar ik heb pech.
Dafalgan verzacht de pijn maar neemt ze niet weg.
Nu deze nacht niet veel/ niets geslapen want ik kan gewoon niet liggen.
ook zitten doet pijn en staan ook...
Dus heb ik naar mijn gyn gebeld met de vraag hoe het nu verder moest.

Ze zei dat ik weer moest binnen komen om aan een baxter te liggen met vocht en medicijnen.
Dus ik liet Tom en Aiden nog slapen (was 7u 's ochtends) en waste me eerst nog wat.

Toen ik naar de WC ging voelde ik een pijn en en er lag iets in de vorm van een zonnebloempit op het WC papier.

maar de pijn was plots hééééél wat minder, en ik belde terug naar het verloskwartier met die melding.
Die gingen mijn gyn proberen bereiken en terug bellen indien nodig...
En als ze terug belde zei ze dat het een niersteen was en dat dat de oorzaak was van die blaasontstekingen.

Ik moet nu nog een echo doen van mijn nieren en dan weten we of het gepaseerd is...